ตลาดน้ำคลองหลวง แนะนำสำหรับคนประหยัด

สวัสดีครับ เราเคยรู้จักกันหรือเปล่า ผิดๆ

เอาใหม่ๆ สวัสดีครับ ช่วงนี้ปิดเทอม เราต้องเที่ยวครับ ใช้หกเดือนให้คุ้ม เดี๋ยวต้องไปผจญภัยในมหาลัยดินแดนมหัศจรรย์ ล่าสุดก็ได้ไปเที่ยวตลาดน้ำแถวบ้านแห่งหนึ่งครับ ใกล้บ้านมาก ตอนรู้ว่ามียังตกใจ (บ้านอยู่แถวบางแค แต่ไม่ใช่บ้านพักบางแค)

เกริ่นก่อน พอดีเพื่อนชวนไปเที่ยวครับ เที่ยวตลาดน้ำ ตอนแรกจะไปตลาดน้ำคลองลัดมะยม แต่คนเยอะแน่ เปลี่ยนๆละกัน มานี่แทน ตลาดน้ำคลองหลวง และพอดีเพื่อนอยากมาบ้านศิลปินด้วย (จุดเด่นของตลาดน้ำนี้เลย)

ตลาดน้ำคลองบางหลวงอยู่ในซอยเพชรเกษม 20 22 24 26 28 อย่าสงสัยทำไมหลายซอย คือซอยมันเชื่อมกันหมด... แต่อย่าเข้ามาทาง 28 ซอยเล็กมาก รถเข้าไม่ได้

นัดแนะแผนที่กันเสร็จ นัดเจอกันที่ BTS บางหว้า เดี๋ยวบ้านผมไปส่ง ครับ เพื่อนผมเลทมา 45 นาที

ช่างมันเรื่องเลท เป็น Thailand Only ไปแล้ว ไปเรื่องตลาดน้ำต่อ

จากตรงนั้นเข้าไปถึงตลาดน้ำก็ไม่ไกล อันที่จริงเดินไปยังได้ มันต้องเข้าผ่านทางวัดนะ ยกเว้นซอย 20

พอเดินผ่านวัดก็เริ่มเจอสิ่งที่คล้ายๆตลาดน้ำ ร้านขายของ ตอนนั้นประมาณเที่ยงๆ หิวละ เลยเดินหาของกินก่อน เดินไปเดินมา คิดว่าตรงนั้นเป็นตลาดไง เลยคิดว่าของกินเยอะ แต่ที่เห็นมันน้อยมากเลยงงๆ แต่ไม่รู้เอาไงหิว เลยเข้าไปนั่งร้านก๊วยเตี๋ยวห้อยขาก่อน

ลักษณะธรรมดา นั่งห้อยขาริมน้ำนั่งกินอาหาร ร้านนี้ราคาไม่แพง รสชาติพอได้ถึงแม้เพื่อนจะบอกว่าไม่อร่อยก็ตาม

ระหว่างที่นั่งกินก็เห็นฝรั่งนั่งเรือผ่านไปมาหลายลำมากนะ ผมคิดในใจ ฝรั่งมันนั่งเรือดูอะไร อยู่บ้านผมเดินข้างคลองอยู่ประจำ ก็ไม่เห็นมีอะไร

กินเสร็จก็เริ่มเดินเข้าไปตลาดน้ำละ ทางเดินเป็นทางเดินเล็กๆ แต่เห็นคนปั่นจักรยานไปมา มอเตอร์ไซค์วิ่งผ่าน

เดินเข้าไปนี่ไม่เจออะไรเลยนอกจากสังกะสีกับเด็กเตะบอล (น่าจะเกิดอารมณ์ทางเพศอยู่) หลงไปมาตั้งนานเพราะหาตลาดไม่เจอ จนสุดท้ายสุ่มเดินไปมาก็เจอตลาดน้ำ (หรือเปล่า)

ตลาดอยู่ริมน้ำ (นั้นแน่นอนอยู่แล้ว) แต่เป็นตลาดที่ค่อนข้างเล็กมาก ผมว่ามันเล็กกว่าตลาดน้ำภาษีเจริญสมัยที่ดังๆซะอีก

ร้านขายของฝากมีร้านเดียว ส่วนร้านขนมอะไรพวกนี้ก็ไม่มาก ที่เหลือก็ร้านอาหาร ร้านน้ำ ตามลักษณะชุมชนแถวนั้น

อันที่จริงจุดขายของตรงวัดน่าจะยังมีของเยอะกว่าเลย

สุดท้ายพวกเราก็เลยช่างมัน เดินไปบ้านศิลปินก็ได้ แล้วก็เดินไปครับ แต่ปรากฏทางปกติมันซ่อม เลยต้องเดินอ้อมวนไป...

แล้วก็ถึง บ้านศิลปิน!

บ้านศิลปินเป็นบ้านไม้สองชั้น ถือว่าเป็นจุดเด่นของตลาดน้ำเลยสำหรับผม คนเยอะพอสมควร มีขายของชิ้นงานเยอะตั้งแต่สมุด หนังสือ โปสการ์ด แล้วก็มีให้ทำภาพพิมพ์แกะสลักด้วย โดยพิมพ์ลงบนสมุดสีน้ำตาล

มีร้านกาแฟอยู่ เหมาะแก่มนุษย์สายชิลที่ชอบจิบกาแฟริมน้ำมาก ลมเย็นดี

ชั้นสองของบ้านเป็นคล้ายๆห้องภาพ มีจัดภาพวาดต่างๆรอบชั้นเลย ภาพวาดไม่ได้โชว์อย่างเดียวเขาขายด้วย แต่ขายแบบมีวาทศิลป์

"หากสนใจนำภาพวาดไปใช้ชีวิตร่วมกับท่าน โปรดติดต่อที่เคาน์เตอน์"

ประมาณนี้เห็นจะได้ อ่านแล้วขำดี (ฮา)

สุดท้ายก็เดินไปเดินมา ดูของฝากนิดหน่อย แล้วก็รอชมการแสดงเชิดหุ่น

การแสดงหุ่นเปิดให้ทุกคนเข้าชมฟรี ไม่เสียค่าใช้จ่าย แต่เปิดรอบน้อย แนะนำให้หาข้อมูลก่อนไป แต่สำหรับคนใจบุญใจกุศลก็สามารถบริจาคได้ เขามีกล่องให้อยู่ และมีช่วงรับบริจาค

เปิดมาก็ให้เด็กที่น่าจะเป็นลูกหลานของสตาร์ฟนั้นแหละครับ มาโชว์การเล่าเรียนศิลปะการแสดงไทยก่อน

เพื่อนสาวท่านหนึ่งที่ไปกับผมเห็นเขาชื่นชอบเด็กมาก แต่ผมไม่ค่อยถูกกับเด็กอยู่แล้วเลยไม่สามารถเข้าถึงความน่ารักของเด็กได้

จากที่ฟังเขาพูดคือเด็กนี่ฝึกมาหลายปีละ เขาก็เลยโชว์ท่าให้ง่าย การดัดมือ นั่งสมาธิ การกระทืบเท้า และท่าทางอื่นๆ ผมนี่ยังทำไม่ได้เลย (ตอนเขาดัดมือโชว์นี่เสียวกันหมด ดัดแบบหักสุดเลย)

แต่ก็มีเด็กอีกคน เป็นเด็กผู้หญิง น่าจะเด็กกว่า ใครไปก็คงจะเห็นทั้งสองคนนี่แหละ แต่คนนี้ดื้อหน่อย ฝึกยาก

ต่อจากนี้ก็เป็นโชว์ของจริงละ เริ่มจากไหว้พระ (หรือไว้ครูไม่รู้)

แล้วก็เริ่มโชว์ละ เป็นเนื้อเรื่องเกี่ยวกับรามเกียรติ แต่ตอนอะไรนี่ผมจำชื่อตอนไม่ได้ คือ ปกติเรื่องนี้อ่านเองก็ยากอยู่ละ นี่ให้ดูการแสดงน่าจะยากกว่าอีก

พอแสดงไปสักพักก็เริ่มเข้าส่วนบทที่เอาหุ่นเข้าหาคนดูได้ละ เขาก็เดินว่อนทั่วห้องละครับ ไม่ได้เดินเพื่ออะไร เดินเพื่อเก็บเงินบริจาค

อันนี้ถ่ายตอนเพื่อนผมโดน เปิดเป็นขาวดำแล้วหลอนดีแหะ

อย่างที่เห็นในภาพ คนชักหุ่นจะมีสามคนต่อหนึ่งหุ่น แล้วก็ใส่หน้ากากสีดำ เพื่อให้เน้นโฟกัสไปที่หุ่นมากกว่า

นี่ก็หุ่นอีกตัว กล่องใสที่เห็นนั้นคือกล่องบริจาคแหละครับ

แสดงจบ ไม่มีอะไรละ เดินซื้อของฝากอีกนิดแล้วก็ไปเดินเล่นต่อ สักพักก็เดินไปซื้อของกินกับน้ำและหาที่นั่งเล่นนิดหน่อย

นั่งคุยเล่น กินขนมไปเรื่อยๆ ใครชอบแนวชิวๆแบบผม ก็แนะนำให้มาที่นี่แหละครับ

นั่งมองบ้านฝั่งตรงข้ามเล่นๆ

อะ ถ่ายนกเล่นนิดหน่อย ถ่ายไปสองสามภาพนี่ไม่ได้ขยับตูดเลย นั่งที่เดิม กินขนมกล้วยกับชาดำเย็นเล่นไป รับลมเย็นๆไหลผ่านเรื่อยๆ

สุดท้ายก็เดินกลับ ไม่ได้อะไรต่อ จากตรงนั้นก็ห่างจาก BTS บางหว้าประมาณ 1 กิโลเมตร ใครสายเดินก็เดินมาได้ ตอนนั้นผมก็เดินกลับมาขึ้น BTS กับเพื่อน

ลากันเสร็จ เพื่อนกลับ BTS ผมนั่งเรือคลองภาษีเจริญกลับบ้าน

สรุป

ไม่เหมาะ: สายช๊อป สายกินแหลก สายซื้อของฝาก
เหมาะ: สายชิว สายชื่นชมศิลปะ สายไม่มีอะไรทำเลยมา

ทั้งหมดนี่ก็เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของกระผมเพียงเท่านั้นไม่ได้อาจจะสรุปถือว่าเป็นข้อเท็จจริงแต่อย่างใด

แต่ถ้าหากใครอยากลองพิสูจน์ความจริงก็ลองไปได้ ไม่ได้แย่มาก แต่สำหรับบางคนอาจจะเบื่อๆ แต่ถ้าจะไปดูการแสดงหุ่น แนะนำให้หาข้อมูลดีๆ เพราะเห็นเพื่อนบอกว่ารอบน้อยมาก (มากจริงๆ)

อีกอย่าง ผมเปิดในเน็ตร้านเยอะมากเลย แต่ไม่รู้ทำไมผมไปแล้วมันน้อยมาก... หาร้านไม่ค่อยเจอเลยไม่รู้ แต่ถ้ามีโอกาสอีกก็จะลองไปละกัน

หาข้อมูลได้เผื่ออยากไปเที่ยวได้จาก http://www.paiduaykan.com/travel/คลองบางหลวง

ภาพทั้งหมดตามได้ที่ Cloudian Studio