การสอบ SIIT ของเด็กม.ปลายธรรมดาๆคนนึง

วันที่ 11 ตุลาคม 2557 : สอบ SIIT คณะ IT มาครับ

ตอนแรกกะจะไม่เขียนบล็อก แต่คิดไปคิดมาลองเขียนดีกว่าเรื่องสอบ เพราะมีเหตุการณ์เยอะอยู่ครับ

สอบ 8.00น. ครับ ก็ไปกันแต่เช้าเลย เข้าไปในมหาลัยปุ๊ป รถเยอะมาก ก็รถของคนที่มาสอบกันนี่แหละครับ

เดินหาตึกอะไรสักพักก็เริ่มเข้าสอบ แต่กว่าจะได้เข้าห้องสอบเหมือนจะเลยเวลาสอบมาสักประมาณ 5 นาทีแล้ว ไม่รู้ทำไมเขาปล่อยให้เข้าช้ากว่าห้องอื่น .__.)?

วิชาแรกคือ คณิตศาสตร์ วิชาที่ผมห่วยเกือบที่สุดละ มี 40 ข้อ ภาษาอังกฤษทั้งหมด แต่นั้นไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือผมทำไม่ทัน และบางข้อก็ไม่รู้ลืมวิธีทำไปแล้ว เท่าที่ผมมองๆผมรู้ว่าผมเคยทำโจทย์พวกนี้มาหมดละ แต่ก็ตั้งแต่ม.สี่ ม.ห้า ลืมไปหมดละ เย้! ก็มั่วไปเยอะครับ

วิชาถัดมาคือ วิทยาศาสตร์ อันนี้ง่ายครับ ผมอุตส่าห์จำสูตรฟิสิกต์มา เผื่อต้องใช้ ปรากฎไม่มีครับ เน้นถามความรู้รอบตัวเสียส่วนใหญ่กับความรู้พื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ 40 ข้อ ภาษาอังกฤษหมดเหมือนกันครับ มีไม่มั่นใจประมาณ 10 ข้อ แต่ก็น่าจะถูกละนะ? ทำเสร็จก่อนเวลา

วิชาวิทย์มีข้อนึงผมฮากับมันมา ถามว่า เห็นเป็นพวกใด ก็มีฟังไจ โพรติส พืช อะไรพวกนี้มาให้ แต่ช้อย E เป็นคำว่า Alien คือ.. ผมไม่รู้ว่ามันเป็นมุกของคนออกสอบ หรือมันหมายถึงพวกสิ่งมีชีวิตระบุประเภทไม่ได้ก็ไม่รู้ แต่ก็ฮาดี

ปัญหาเริ่มจากหลังสอบวิชาวิทยาศาสตร์เสร็จ

ครูที่คุมเข้ามาปรับแอร์ให้เบาลงมั้งครับ แต่ไม่รู้ทำไมผมหนาวขึ้นมากเลย เริ่มเสียสมาธิตั้งแต่ตอนนั้นแหละ

วิชาสุดท้าย ภาษาอังกฤษ มี 75 ข้อ ผมนี่ช็อกเลย ประเด็นคือขี้เกียจฝนครับ ฝนดินสอมือหงิกนะครับ ซึ่งก็ดันเจอแอร์หนาวระดับสุดยอดด้วย ผมนี่ทำแบบอยากออกจากห้องเป็นที่สุดครับ

ข้อสอบอังกฤษไม่ค่อยอยาก เท่าที่ผมเข้าใจ ถามพวกที่ต้องใช้ในชีวิตประจำวัน เช่นพวกเทนส์ พวก A The an อะไรพวกนี้ และมีเรียงความสั้นๆมาให้สองเรียงความ อ่านแล้วตอบคำถาม

โดยรวมไม่ค่อยยาก แต่ก็ไม่รู้จะผ่านไหม อาจจะโง่เกินผ่าน เพราะผมไม่ได้อ่านอะไรมาเลย ซึ่งที่อ่านมานิดหน่อยก็ไม่ได้ออกสอบเลย กลายเป็นวัดความรู้ที่มันแบบ.. ว่าไงดี พร้อมใช้ตลอดเวลาอยู่แล้ว

แต่ประเด็นคือมีเรื่องตลก(สำหรับผม)อยู่เรื่องตอนสอบคือ ในกระดาษคำตอบมันมีช่องให้ฝน Set No. คือผมไม่มั่นใจว่ามันคือเลขที่นั่งหรือเปล่า เพราะเลขที่นั่งมันก็ให้เขียนไปแล้วในอีกช่อง ผมเลยกะจะถามครูคุมสอบ

ครูเริ่มเดินมาใกล้ๆ ผมเตรียมจะยกมือละ ปรากฎคนข้างหน้าผมยกมือถามก่อน ผมก็..

คนข้างหน้าผมเขาถามเรื่องกระดาษคำตอบเหมือนผมมั้ง แต่ตอนที่ครูคุมสอบตอบกลับมาผมนี่ชะงัก เขาบอกว่า ไม่เข้าใจภาษาไทย ช่วยพูดอังกฤษได้ไหม ผมคิดในใจ เออ~ งั้นเราไม่ถามแล้วดีกว่า

ประเด็นคือผมไม่มั่นใจภาษาสำเนียงตัวเอง กลัวใช้คำผิดถูกไรงี้ เลยบาย~

โชคดีครับมีครูคุมสอบอีกคน เขาคนไทย เขาคงเห็นผมยังไม่ได้ฝนช่องที่นั่งมั้ง เขาเลยชี้ๆ บอกให้ฝน ก็จบเรื่องเพียงเท่านี้

สอบเสร็จผมก็ไม่รู้ทำอะไร ลงมานั่งเล่มมือถือ เพราะตอนนั้นผมกะว่าจะออกจาก SIIT ตอนสักบ่ายสอง ก็เลยนั่งรอรุ่นพี่ที่รู้จักกันก่อน

จนผมเริ่มหิวละ เลยกะว่าเดินไปหาอะไรกินดีกว่า แต่แย่มากครับ พอเดินไปถึงโรงอาหาร ร้านเขาปิดหมดแล้ว..

ไม่รู้ทำไง ก็เลยคิดว่านั่งรอรุ่นพี่ดีกว่า เผื่อถามว่าแถวนี้มีอะไรกินอีกไหม

จนเจอกับรุ่นพี่ที่นัดครับ พี่เขาก็พาไปอีกโรงอาหารนึง ผมก็กินข้าวอะไรเสร็จ แล้วถามทางกลับ บวกกับนั่งเล่นรอเวลา

อีกเหตุการณ์อยู่ตรงนี้ครับ

จากที่ฟังคำแนะนำมาคือ ถ้าจะไปต่อรถ ปอ.510 ให้รอรถ NGV ของมหาลัย มันจะวนมารับ ผมก็เลยโค้ดในคอมสักพัก แล้วเปลี่ยนไปนั่งรอรถ

30 นาทีผ่านไป...

รถไม่มาครับ จนผมไม่รู้เอาไง เลยเปลี่ยนแผน เดินไปขึ้นรถครับ มันประมาณเกือบสองกิโลกว่าๆเห็นจะได้ ก็เดินไปเรื่อย เริ่มเดินตอนใกล้ๆบ่ายสอง

ตอนเดินนี่รู้สึกคิดผิดนิดๆครับ น่าจะเรียกมอเตอร์ไซค์ เพราะเห็นปลายทางอยู่สุดลูกหูลูกตา เดินเท่าไหร่ก็ไม่ถึงครับ แดดก็ร้อน แต่คิดในใจว่าลดพุง ก็เลยลองเดินต่อไปเรื่อยๆ

จนเดินออกมานอกมหาลัยละ ก็ต้องเลาะเดินตามรั้วต่อไปอีก เหงื่อนี่แบบชุ่มครับ เหมือนไปอาบน้ำมาแล้วไม่ได้เช็ดตัว

ตอนได้ขึ้นรถแอร์นี่ผมแบบ.. สวรรค์มาก เย็นสบาย~

23 บาท จากมหาลัยธรรมศาสตร์ สู่จุดหมายต่อไป... มหาลัยเกษตรศาสตร์

ผมกะจะลงใกล้ๆตึกที่ผมจะไปหน่อย แต่พอใกล้ถึงม.เกษตร กระเป๋ารถเขาตะโกนย้ำมากครับว่า เลยป้ายเกษตร ไปจอดแล้วนะ อยู่สามสี่รอบ ซึ่งผมก็ไม่เคยนั่งรถสาธารณะคนเดียวด้วยเลยกังวล เลยคิด เออๆ ลงป้ายนี่ก็ได้

ครับ..

เขาส่งแถบจะขอบบนสุดของม.เกษตร ผมต้องเดินต่อไปอีกประมาณเกือบสองกิโล เพราะไม่รู้จะเรียกรถมอเตอร์ไซค์ตรงไหน ซึ่งก่อนหน้านี้ก็เจอวินมอเตอร์ไซค์แหละ แต่อยู่นอกม.เกษตร ผมไม่รู้เขาจะไปส่งในม.หรือเปล่า

อีกเกือบสองกิโลครับ

ซึ่งก็ต้องเดินหาร้านเค้กไปด้วย เพราะสัญญากับรุ่นน้องที่ค่ายสอวน.ไว้ว่า จะซื้อไปฝาก

ประเด็นคืองี้ครับ ร้าน Cafe2All อะไรเนี่ยแหละ มันไม่ตรงตามแผนที่ในมือถือ ผมก็ช็อกครับ เดินหาร้านตั้งนานไม่เจอ ประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง ไม่เจอครับ!

แต่โชคดีดันไปเจอร้าน The First Espresso แทน ก็เลยซื้อเค้กที่ร้านนั้นแทน

พอซื้อเสร็จก็เริ่มขี้เกียจละ เรียกวินมอเตอร์ไซค์จากแถว KU Home ไปตึกปฏิบัตรการวิทย์พื้นฐานเลย คือในแผนที่มันชื่องี้ แต่วินเขาบอกเขาเรียกตึกคณะวิทย์

10 บาทจาก Ku home ถึงจุดหมายครับ

แล้วก็นัดไปกินข้าวกันต่อตามปกติไม่มีอะไร

สรุปวันนี้เดินไปเกือบ 5km กับกระเป๋าโน้ตบุ้คครับ เหงื่อที่ท่วมมากครับ 555