บอกเล่าเก้าสิบ ประสบการณ์แข่ง Thailand CTF

ไม่นานมานี้พึ่งผ่านไปกับการแข่ง Thailand CTF ซึ่งเป็นการแข่งที่ดีที่สุดเท่าที่เคยแข่งมาเลย ทั้งเรื่องงบประมาณ และการทำงานของผู้จัดงาน นี่ก็เลยเอามาเขียนบล็อกเล่าให้ฟัง เก็บไว้เป็นประสบการณ์

CTF คืออะไร

CTF นั้นย่อมา Capture The Flag โดยธงที่ว่านี้ไม่ใช่ธงผ้าใบสี ๆ นะครับ แต่เป็นข้อความที่ซ่อนอยู่ ที่ผู้เข้าแข่งขันต้องหามาให้ได้ โดยในการแข่ง CTF ธงเหล่านี้จะซ่อนอยู่ในโจทย์ต่าง ๆ ในโปรแกรมหรือข้อมูลที่ให้มา ผู้เข้าแข่งขันมีหน้าที่ ทำอย่างไรก็ได้ ถอดรหัส, Reverse engineering หรือวิธีการต่างๆ เพื่อเอาธงที่ว่านี้ออกมาจากไฟล์ โปรแกรม ชุดข้อมูล หรืออะไรก็ตามแล้วส่งให้กรรมการ

การแข่งขัน Thailand CTF

การแข่งขัน Thailand CTF ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด น่าจะจัดปีนี้เป็นปีแรก จัดโดย สพธอ. (สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์) หรือ ETDA หลายคนอาาจจะไม่คุ้น (ตอนแรกผมก็ไมคุ้น) แต่ถ้าพูดชื่อ ThaiCERT น่าจะคุ้นๆหูกัน ซึ่ง ThaiCERT ก็เป็นหน่วยงานภายใต้กำกับดูแล ETDA นั้นเอง โดยทั้งสองหน่วยงานนี้เป็นผู้จัดการแข่งขันนี้ขึ้นมา

การแข่งขัน Thailand CTF แข่งเป็นทีมไม่เกินสามคน โดยแบ่งเป็นสองรอบ คือ รอบออนไลน์ เป็นรอบคัดเลือกทีมจากทั่วประเทศให้เหลือเพียง 8 ทีม เพื่อเข้าแข่งในรอบตัดสิน โดยให้แข่งผ่านทางเว็บไซต์ โดยให้เวลาทำ 24 ชั่วโมง ตั้งแต่ 11.00 น. ของวันที่ 5 กันยายน 2558 ถึงเวลา 11.00 น. ของวันที่ 6 กันยายน 2558 ซึ่งโจทย์ก็มีประมาณ การเข้ารหัสข้อมูล, การวิเคราะห์ข้อมูล, การทำ Reverse Engineering และเกี่ยวกับ Website เมื่อคัดได้ทีมชนะเลิศคะแนนสูงสุดของประเทศแล้ว ก็จะนำมาแข่งต่อในรอบชิงชนะเลิศที่ ETDA เลย แข่งเป็นเวลาประมาณหกชั่วโมงติดกัน (ผมจำเวลาเป๊ะ ๆ ไม่ได้) โดยรอบนี้จะเป็นโจทย์จากทางทีมงานต่างประเทศที่จัดแข่ง CTF ระดับนานาชาติที่ญี่ปุ่นมาช่วยออกให้ ซึ่งผู้ชนะเลิศสองอันดับแรกจะได้เป็นตัวแทนประเทศไทยไปแข่งขันต่อที่อินโดนีเซีย

ต่อจากนี้จะเป็นการเล่าเรื่องตอนที่แข่งนะครับ อาจจะหาสาระไม่ค่อยได้ (ฮา)

รอบแรก Thailand CTF

รอบแรกตามที่กล่าวไว้ มันจัดแข่งวันเสาร์อาทิตย์ คนในทีมผมมีสามคน ผม มาจากสจล. (เทคโนฯ ลาดกระบัง) ส่วนอีกสองคนในทีมเป็นเพื่อนและรุ่นพี่จากจุฬา ซึ่งครับ สองมหาลัยนี้ห่างกันมาก เลยต้องหาที่แข่งกันเป็นที่อื่น สิ่งที่เป็นเกณฒ์หาคือ นั่งนานได้ มีปลั๊กไฟ มีอินเตอร์เน็ตให้ใช้ มีแอร์ แค่นั้นแหละครับ หลังจากวางแผนไปมาจึงได้ NE8T เป็นที่แข่งขันในรอบนี้

นัดกันประมาณ 11 โมงเช้า ก็ประมาณนั้นก็เจอกันหน้า NE8T ซึ่งทั้งทีมไม่เคยมีใครเข้าร้าน NE8T มาก่อนเลยตอนเข้าครั้งแรกเลยเกี่ยง ๆ กันหาคนเข้าก่อน (ฮา) ก็เข้าไปสั่งน้ำอะไรนิดหน่อย แล้วหาที่นั่งที่ใกล้ปลั๊กไฟ แล้วเริ่มเปิดคอมขึ้นมาแข่งละ

โจทย์ก็เปิดขึ้นมา ส่วนใหญ่ปริมาณโจทย์จะหนักไปทางเรื่องการวิเคราะห์ข้อมูล และการถอดรหัสข้อมูล ถ้าจำไม่ผิด หมวด Reverse Engineering จะมีสามข้อ และหมวดเว็บไซต์จะมีเพียงข้อเดียว! ซึ่งเพื่อนคนนึงในทีมเตรียมเรื่อง Website มาอย่างมาก ก็เหมือนจะผิดหวังหน่อย ๆ ส่วนรุ่นพี่ในทีมตอนชวน พี่เขาบอกว่า เขาอาจจะช่วยอะไรมากไม่ได้ก็เพราะลืม ๆ หมดแล้ว แต่ครับ พี่คนนี้แหละที่เป็นคนแรกในทีมที่ทำโจทย์ได้และพาทีมกระโดดเข้าสู่ 8 อันดับแรกของประเทศทันที ตอนนั้นที่ทำได้ผมกับเพื่อนนี่กราบรัว ๆ เลย (ฮา) ส่วนผม ? เหมือนจะเป็นคนที่ทำอะไรไม่ค่อยได้เลย (ฮา) ทำได้ไปข้อนึงคือข้อถอดรหัสไฟล์เสียง ซึ่งเป็นรหัสมอร์สแฝงอยู่ ซึ่งคะแนนก็น้อยครับ เพราะง่าย

ทีมของผมนั่งทำตั้งแต่ประมาณเกือบ ๆ เที่ยง เดินเข้าออกห้องน้ำ น้ำหมดก็สั่งเพิ่ม เพราะทางร้านมีนโยบายให้เน็ตหนึ่งชั่วโมงต่อการสั่งของหนึ่งใบเสร็จ ตอนนั้นก็สั่งน้ำไปสองแก้ว เพื่อนอีกคนละแก้วมั้งครับ เท่าที่จำได้ ซึ่งแน่นอนอินเตอร์เน็ตไม่พอแน่นอน เลยต้องพึ่งเน็ตโทรศัพท์เปิดแชร์ให้คอมพิวเตอร์กันไป

นั่งทำกันมาเรื่อย ๆ จนถึงประมาณสามทุ่ม ร้านกำลังจะปิด (ปกติร้านปิดสี่ทุ่ม แต่วันนี้เขาบอกขอปิดสามทุ่มครึ่ง) ตอนนั้นคนในร้านจากเต็มร้านตอนกลางวัน ตอนนั้นเหลือแค่โต๊ะผมโต๊ะเดียว ถ้าไม่นับอีกโต๊ะที่ออกก่อนผมไปไม่นาน

ณ ตอนนั้นคนในทีมไม่ได้กินข้าวกันเลย ผมก็เห็นว่าเมนูในร้านมันน่ากินเหลือเกิน จังหวะนั้นคือดึกแล้ว บวกกับการที่ไม่ได้กินข้าวเย็นเลย ก็เริ่มไม่มีใครคิดโจทย์ออกละ สุดท้ายผมเลยสั่งพิซซ่ามากินเล่น ซึ่งตอนที่สั่งเขากำลังเก็บครัวพอดี ต้องกราบขอโทษร้าน NE8T มา ณ ที่นี้ด้วยครับ (ฮา) ซึ่งระหว่างรอพิซซ่าเนี่ย บอกเลยว่ากลิ่นมันหอมมากเลย อาจเพราะไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่กลางวัน

น่าเสียดายไม่ได้ถ่ายตอนพิซซ่ามา เพราะตอนที่พิซซ่ามา ทุกคนยืนขึ้นจกกันอย่างเดียว เลยไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ เดินออกมาจาก NE8T ตอนสามทุ่มครึ่งกว่า ๆ ในสภาพพิซซ่าที่ไม่อิ่มท้อง เพราะแบ่งกันสามคน เลยมานั่งกินผัดไทหน้าร้าน NE8T เสียเลย เพราะขี้เกียจจะหาที่ไปแล้ว

กินเสร็จกันประมาณสี่ทุ่มกว่า สุดท้ายก็แยกย้ายกลับบ้าน แล้วคิดว่าค่อยมาทำต่อวันรุ่งขึ้น ต้องขอบอกเลยว่าไม่เคยกลับบ้านดึกขนาดนี้มาก่อน แบบกลับคนเดียว ตอนเช็คอินแถวนั้น มีแค่คนแซวว่าเที่ยวกลางคืนหรอ ไปโคโค่วอร์คหรอประมาณนี้ (ฮา) ตอนนั้นกลับ BTS มาด้วยสภาพแบบอยากจะหลับคาเสาในรถไฟเลยจริง ๆ

วันรุ่งขึ้นผมตื่นประมาณ 7 โมงเช้า เมื่อคืนนอนประมาณตีสาม เพราะพยายามแก้โจทย์ แต่ก็ทำไม่ได้เพิ่มเลย ตื่นเช้ามาเป็นช่วงตื่นเต้นมาก เนื่องจากทีมอื่นก็เริ่มตื่นมาทำ ทีมผมเลยถูกตบตกอันดับลงมา ผมเลยไม่กินข้าวเช้าแล้วนั่งทำต่อ ตอนที่เวลาเริ่มน้อยเข้ามานี่ตื่นเต้นมากจริง ๆ ทั้งที่ตอนแรกบอกไม่ซีเรียสกับการแข่ง แข่งสนุก ๆ แต่พอรู้ว่ามีสิทธิ์ชนะได้ก็ยิ่งอยากได้เข้ารอบ เช้านั้นทำได้เพิ่มอีกประมาณ 2-3 ข้อ ทุกครั้งที่ส่งแล้วผ่าน แล้วอันดับตัวเองดีดขึ้นมา ก็เป็นช่วงที่สนุกกัน (ผมสนุก คนในทีมสนุกไหมไม่รู้อันนี้) ทำกับไปเรื่อย ๆ จนจบเวลาการแข่งที่ 11 นาฬิกา ตอนนั้นผลคือผ่านเข้ารอบ รู้สึกแบบดีใจมาก ตอนนั้นผมนี่โพสต์ขึ้นเฟสเลยว่าหมดเวลาแล้วจ้าาาาาาาาา สุดท้ายคือ ผ่านเข้ารอบ ไม่นานจากนั้นทาง ThaiCert ก็โทรมเรื่องผ่านเข้ารอบ และขอข้อมูลพร้อมแจ้งการยืนยันข้อมูล

อันนี้บ่นหน่อย ตอนวันที่รายงานตัว คือหลังจากวันแข่งเสร็จประมาณไม่กี่วัน คือทาง ThaiCERT เร่งเรื่องการเซ็นเอกสารยอมเข้าแข่งขันรอบต่อไปมาก ซึ่งในทีมผมคือแข่งข้ามมหาลัย เลยลำบากมากเรื่องนี้ เพราะต้องนั่งรถไปให้เพื่อนเซ็นแบบรีบ ๆ แต่พอตอนวันรายงานตัว นี่ขอรายงานตัวผ่านทาง Hangout ไปตอนสิบโมง แต่ได้สิบโมงสี่สิบ... อันนี้เข้าใจว่าทางนั้นคนน้อย แต่ก็อยากให้เพิ่มคนมากขึ้นตอนลงทะเบียน ถ้าปีหน้ายังจัดนะครับ ไม่งั้นผู้เข้าแข่งก็ลำบากเหมือนกัน

รอบชิงชนะเลิศ

รอบนี้แข่งขันที่ ETDA เลย ตึกเดอะไนน์ ทาวเวอร์ ซึ่งแข่งจันทร์อังคาร ที่ 5 และ 6 ตุลาคม ทางทีมงานเลยมีโรงแรมไว้ให้นอน เข้าพักได้ตั้งแต่วันอาทิตย์ และกลับได้ช้าสุดวันพุธ แต่นี่เห็นใจกลัวเขางบไม่พอ เลยขอนอนแค่คืนเดียวคือ เข้าจันทร์ออกอังคาร

เช้าวันจันทร์ออกจากบ้านมาขึ้นรถไฟฟ้า เดินทางไปถึงที่แข่งประมาณ 10 โมง ซึ่งอันที่จริงเขาเริ่มเก้าโมง แต่เห็นเขาบอกว่าวันแรกแค่บรีฟงานแข่ง เลยไม่อยากไปเช้า เพราะต้องเบียดเสียดกับคนที่จะเข้าบริษัท ไปถึงตอนนั้นสิบโมง นี่เดินงงๆ อยู่หน้าเซนทรัลพระรามเก้า หาซอยเข้าตึกไม่เจอ... พอเข้าไปถึงตึกก็เข้าห้องประชุมเลย บอกเลยว่าตึกหรูมาก ไม่ค่อยได้มาพวกตึกสำหนักงานที่หรู ๆ แบบนี้ มาทีก็แบบว้าว เหมือนเด็กอนุบาลได้ของเล่น (ฮา) ไปถึงก็ตามคาดหมาย ทุกคนนั่งฟังหมดแล้ว

ตอนช่วงเช้าไม่มีอะไรมาก ฟังถึง 11 โมงก็กลับ ออกมาจากห้อง ก็ได้ของกินเล่น (ของว่าง) มาคนละกล่อง นี่หยิบมาสองกล่องเผื่อคนในทีมอีกคนที่ยังไม่มา

จากนั้นก็ตรงไปโรงแรมเลย โรงแรมที่ทางทีมงานจองให้คือโรงแรมแกรนด์ เมอร์เคียว ฟอร์จูน หรูมาก หรูแบบร้องว้าวเลย เข้าไปก็ตอนแรกคิดว่าจะเช็คอินไม่ได้ เพราะเขาบอกจะเช็คได้ตอนบ่ายโมง แต่ลอง ๆ เสี่ยงไปเช็คก็โชคดีเหมือนเคลียร์ห้องเสร็จแล้ว

เข้าห้อมานี่แบบ โอ้ คุณพระ ทำไมไม่เข้าพักตั้งแต่วันอาทิตย์ คือ ห้องนอนหรูมากจริง ๆ เกิดมาไม่เคยแข่งอะไรแล้วได้ห้องพักหรูขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต นี่แบบถ่ายรูปเยอะมาก ตื่นเต้น ถ่ายทุกมุม เดินเปิดทุกบานประตูเลย แล้วแถมยังมีห้องซาวน่าให้ใช้ด้วย

สักประมาณเที่ยงกว่า ตามที่ทางทีมงานนัดหมายคือเขาจะเอาข้าวเที่ยงมาส่งให้ เห็นบอกว่าเป็นเบนโตะ นี่ก็ไม่คิดว่าจะหรูอะไรมาก แต่ก็ยังมีพูดติดตลกกับเพื่อนอีกทีมว่า อาจจะเป็นปลาดิบก็ได้ เพราะเหมือน ETDA เขาจะงบเยอะ (ฮา) แต่พอได้เอาจริง ๆ ก็ดีกว่าที่คิดเยอะครับ เป็นข้าวกล่องของโออิชิ มาเป็นเซ็ตเลย

ที่เห็นเยอะ ๆ นั้นคือถ่ายติดกับรกะจกนะครับ บอกเลยว่ายอมรับจริง ๆ ว่าเขาจัดหรูจริงการแข่งนี้ พวกผมนี่นั่งกินเพลินเลย วันี้ไม่มีอะไร ส่วนมากหมดเวลากับการเล่นเกม และเตรียมตัวแข่ง แล้วเอาเวลาที่เหลือไปเล่นเกมตู้ที่ห้างเซนทรัล อ่อ แต่มีอย่างนึง พึ่งเคยได้พักโรงแรมที่เขาเอาผลไม้มาแจกฟรีตามห้องพักด้วย นี่ได้แอปเปิ้ลมากิน อร่อยดี

วันรุ่งขึ้นก็ตื่นมาเตรียมเก็บของเพราะเช็คเอ้าต์วันนี้ ตื่นเช้ามาเจอวางหนังสือพิมพ์ไว้ให้หน้าห้อง สอดมาทางใต้ประตู นาน ๆ ทีเจอโรงแรมหรูบริการแบบนี้ นี่เห็นอะไรก็ว้าวไปหมด ตื่นมาอาบน้ำ แล้วลงไปชวนคนในทีมกินข้าว อาหารเช้าแน่นอนก็หรู สรุปครับ หรูทุกสิ่งทุกอย่างเลยโรงแรม

เปิดมาตอนเช้า ก็มีงานเปิด งานแข่งผมเป็นงานเล็ก แต่เขาเอามารวมกับงานเกี่ยวกับความปลอดภัยทางไซเบอร์ ซึ่งมารัฐมนตรีไอซีทีมาร่วมงานด้วย งานเลยดูยิ่งใหญ่หน่อย ก็มีกล่าวเปิดงานอะไรนิดหน่อย ลงทะเบียน รับของที่ระลึก

สักพักก็พาผู้เข้าแข่งปลีกตัวออกมาไปห้องแข่งขัน แล้วก็เริ่มแข่งทันที ตอนแข่งนี้จะไม่มีภาพเลย เพราะว่าไม่มีเวลาถ่ายภาพเล่น แต่บอกเลยว่าการแข่งจัดดีมาก คือแยกโต๊ะให้ นั่งห่างกันพอสมควร แถมมีส่วนของกิน เป็นพวกขนมนมเนย กาแฟ ชา สำหรับใครหิวเดินไปกินได้ แต่นั้นยังไม่พอ เพราะหลังจากแข่งไปไม่ถึงชั่วโมง ทางทีมงานก็เอาของลับออกมา... พิซซ่าถาดใหญ่ สองถาด คนในทีมผมนี่มองตากันเลย จะกินหมดได้ไง พึ่งกินข้าวเช้าไปแบบเต็มลิมิต

แต่ที่ตลกอยู่หน่อยคือ ขณะเริ่มแข่ง เพื่อนที่รู้จักกันแต่อยู่อีกทีมเขาพูดคุยกันในทีมเขา แต่เสียงดังไปหน่อยว่า "ไม่มีชาเลย" ตอนนั้นคือเหมือนยังไม่มีชาที่โต๊ะของกิน ทางทีมงานได้ยินเข้า เขาก็ตอบกลับมา "เอาชาอะไร ชาวัน หรือ ชา256" ตอนนั้นในห้องแข่งนี่มองหน้ากันเลย ทีมผมมีขำนิดหน่อย (มุกของสายIT หลายคนอาจจะไม่เก็ต)

รอบนี้โจทย์ก็เหมือนรอบแรกเลย แค่จำนวนข้อเยอะขึ้น และข้อง่ายมากขึ้น แต่ข้อที่ยากก็มี แบบบางข้อไม่มีคนทำได้เลยก็มี แข่งกันไปห้าชั่วโฒง ผ่านตอนเที่ยงมา ทีมผมแทบไม่แตะพิซซ่า มีมาแตะกันช่วงท้าย ๆ อารมณ์ตอนแรกที่เริ่มแข่งคือรีบทำมาก เพราะมีคะแนนพิเศษสำหรับคนที่ทำได้แต่ละข้อเป็นคนแรก ซึ่งพอมาท้าย ๆ มันเริ่มตันละ ผมทำข้อพวกไฟล์แพ็กเกจของ wireshark ไป กับพวก RE บางข้อ เพื่อนอีกคนที่สอยข้อเว็บหมดเลย ผมยังไม่ทันอ่านโจทย์... พี่ในทีมก็สอยหมด สรุป ผมกราบคนในทีมหมดครับ โหด ๆ กันทั้งนั้น

ตอนห้านาทีสุดท้ายของการแข่ง ทีมผมคิดแล้วว่าคงไม่มีใครในทีมทำข้อไหนเพิ่มได้ละ เพราะเหลือแต่ข้อยาก ๆ นาทีสุดท้ายผมปล่อยเลย เปลี่ยนไปดูกระดานคะแนน ซึ่งตอนนั้นทีมผมได้เป็นที่ 3 อยู่ กลัวมากจะมีใครปล่อยของ ผมกด F5 รีเฟรชเว็บคะแนนรัว ๆทางทีมงานเขาเห็นผม F5 รัว ๆ เขาก็แซวผมว่าทำไปไม่ช่วยอะไรหรอก ระบบไม่ล่ม (ช่วงนั้นมีเรื่อง F5 ถล่มเว็บไซต์รัฐบาลกัน) สุดท้ายจบการแข่ง ครับ ทีมผมได้ที่ 3

ตอนได้ที่ 3 คือดีใจมาก เห้ย รองชนะเลิศอันดับสองของประเทศเลยนะเว้ย ครับ แต่ดันผิดหวังมากตอนเขาแจ้งว่าไม่มีรองชนะเลิศอันดับสอง.... เขาสนใจแค่ที่หนึ่ง กับสอง แล้วที่เหลือเขาให้ชมเชยหมดเลย แข่งจบก็ผ่อนคลาย บิดตัวกันนิดหน่อย แล้วก็ไปรอรับรางวัลกับท่านรัฐมนตรีไอซีที

ตอนรับรางวัลไม่มีอะไรมาก ก็ตามพิธีการทั่วไป ประธานในพิธีกล่าวนู่นนี่ พอรับเสร็จถ่ายรูปเสร็จ ก็พากลับมาห้องแข่งหมือนเดิม นั่นแหละครับถึงเป็นเวลาได้ถ่ายรูป และได้กินพิซซ่าเสียที

หลังจากนั่งพัก กินพิซซ่าไปสักพัก ของที่ไม่คาดฝันก็มาอีกครับ... KFC อีกทีมละถัง คือแบบพิซซ่ายังไม่หมดเลยครับ ให้จัดเต็มมากจริง ๆ งานนี้

สรุปรางวัลก็คือได้กันทีมละหมื่นสำหรับชมเชย สำหรับที่หนึ่งกับสองเหมือนจะได้รางวัลเพิ่มด้วย แต่ทีมผมดีหน่อย เพราะเพื่อนในทีมทำข้อพิเศษได้ เลยได้กล้องคล้าย ๆ GoPRO กลับบ้านไปอีกตัว

หลังจากนั่งกินพิซซ่าไปสักพัก แต่อะ ๆ ยังไม่หมด หลังจากนี้มีงานเลี้ยงต่อ เป็นบุฟเฟต่เลย อย่างที่บอกงานนี้เขางบแน่นจริง ๆ แต่ตอนไปนั่งกินเสียดายมาก ของเขาอร่อยจริงนะ มีทั้งมันบดอบชีส ขนมอีกเยอะ ทุกอย่างฟรีหมด! แต่ผมกินได้ไม่เยอะ เพราะพึ่งอิ่มพิซซ่ามา ซึ่งระหว่างงานก็มีการเล่นกิจกรรมนิดหน่อย แนะนำตัวไปเรื่อย ๆ ให้ทุกคนรู้จักกัน แล้วก็รอง.ผอ. ETDA ก็มาพูดคุยด้วย ก็ถือว่าเป็นการจบงานที่สนุกดีเหมือนกันครับ

จบงาน ก็ถ่ายรูปเล่นนิดหน่อย แล้วแยกย้ายกลับบ้าน ซึ่งทางผมขอป้ายรางวัลเขากลับมาด้วย เพราะเป็นที่แรกเลยที่ให้ป้ายรางวัล ผมเลยแบกกลับจากแถวพระรามเก้า กลับมาลาดกระบัง เพราะวันต่อไปมีเรียน เลยกลับบ้านไม่ได้ ลำบากพอตัว ระหว่างแบกไปนี้ คนเขาก็มองกันนะครับแบบ เด็กนี้แบกอะไรกลับมา

สรุป

สุดท้ายแล้ว คงต้องขอบอกเลยว่าการแข่งขัน Thailand CTF เป็นการแข่งที่ดีที่สุดในชีวิตผมเลย คือไม่ได้พูดถึงแค่เรื่องงบประมาณนะ แต่ทีมงานที่จัดเขาใส่ใจผู้ร่วมแข่งขันมาก เขารู้ว่าคนแข่งเป็นอย่างไร เข้าใจว่าเขาทำงานกับคนสายนี้มาเยอะ เลยเดาทางนิสัยออก เพราะของบอกเสมอว่าเขาพยายามไม่ให้ส่วนการแข่งขันต้องเป็นทางการมาก เพราะรู้ว่าคนสายงานนี้ไม่ชอบอะไรที่ต้องมาเป็นทางการ ๆ

ขอบคุณ

ต้องกล่าวหน่อย ให้เป็นบทความที่ดูดี (ฮา)

ทั้งนี้นี่ต้องขอบคุณร้าน NE8T มากเลยครับที่ขนาดทีมผมเข้าไปนั่งตั้งแต่เกือบเที่ยง ยันร้านปิด ขอรหัสเน็ตทุกครั้งที่สั่งบิล แล้วเขาไม่มาแบบจิกสายตาประมาณนี้ หรืออาจจะด่าในใจแต่ไม่รู้ (ฮา)

ขอบคุณ ETDA ครับ ที่จัดการแข่งดี ๆ แบบนี้ แต่ก็อยากให้ปรับปรุงเรื่องตอนตอบรับเอกสารยืนยันเข้าแข่งขันด้วย กระฉับเวลามากเกินจนพวกผมก็ลำบากเลย

ขอบคุณอาจารย์ในคณะที่สอนวิชา Latex ครับ เพราะ โจทย์ข้อนึงชื่อ Unknown Laguage ซึ่งไฟล์ที่ให้มาเป็น Latex คือแบบ เห็นแล้วอึ้งมาก ออกโจทย์อะไรมา (ฮา) โชคดีที่ได้เรียนไป เลยทำข้อนี้ผ่านในไม่กี่นาทีเลย

ปีหน้าถ้าจัดอีกแข่งอีกครั้งแน่นอนครับ :)

ป.ล. ปีหน้าขอมีรางวัลรองชนะเลิศอันดับสองด้วยจะดีมากครับ