computer vision + machine learning แดนสนธยาลำดับที่สองของข้าพเจ้า

วันนี้นั่งคุยกับพี่ในแล็ปว่าตั้งแต่เริ่มเรียน computer vision เราก็ตื่นเต้นกับทุกอย่างมากขึ้นเยอะ เหมือนเดินไปในแดนสนธยา เป็นฟีลที่เหมือนสมัยเริ่มเขียนเว็บครั้งแรกตอน ม.4

ตอนนั้นจบ ม.ต้นมา เป็นยุคของการเรียนภาษา C เพราะพึ่งจบมาจาก สอวน.คอมพิวเตอร์ ซึ่งมีแต่จอดำ ๆ กับโจทย์แนวแก้ปัญหา เลยตั้งคำถามกับตัวเองว่า เราจะเอาภาษา C ไปทำอะไร ตอนนั้นพวกบอร์ดคอนโทรลก็ราคาหลักพันซะส่วนใหญ่ พวกหุ่นยนต์ก็แพงเอาการ (เอาจริงตอนนี้ก็พันกว่า ถ้าซื้อครบ ๆ มาทำอะไรให้ได้งานสักอย่าง) เงินสมัยนั้นไม่มีปัญญาไปซื้ออะไรพวกนั้นมาเล่น ก็เลยกลายเป็นเริ่มเบื่อภาษา C

ต่อมาก็ได้มาลองเขียนเว็บครั้งแรกตอน ม.4 รู้สึกเหมือนเดินไปในแดนสนธยา
(หมายเลขหนึ่ง) ทุกอย่างมันดูน่าสนใจไปหมด การมีเว็บของตัวเองให้คนทั้งโลกเห็น การเขียนอะไรสักอย่างแล้วมันเด้งให้เราใช้ เขียนแล้วมันตอบโต้กับเราได้ ส่งไปให้เพื่อนใช้ได้ ทุกอย่างมัน wow มาก

ในที่สุดก็ได้งอกเว็บ PHP เว็บแรกออกมา คือ เว็บจับกลุ่มทำงานแบบสุ่ม (https://cloudian.in.th/random) เพราะเซ็งเพื่อนในห้องตอนนั้นที่ทำงานชอบจับกลุ่มแบบจับสลากแล้วเสียเวลาจับมาก กว่าจะจับเสร็จ โดยตอนนั้นรู้สึกว้าวมาก งานซอร์ฟแวร์ตัวแรกที่ให้เพื่อน ๆ ได้ใช้ ไม่ใช่ทำเพื่อแก้โจทย์ไปวัน ๆ ตั้งแต่นั้นก็ยาวเลยครับ จากเว็บจับกลุ่มเพื่อนในห้อง กลายเป็น ระบบลงทะเบียนชุมนุมโรงเรียน เป็นงานตัวแรกที่ได้ใช้ในจำนวนคนระดับเกือบพันคน ตั้งแต่นั้นมาก็จับงานสายทำเว็บมาโดยตลอด

จนวันนี้ ก็ยังทำเว็บอยู่เหมือนเดิม หากินพอได้ด้วย แต่ก็เริ่มเฉย ๆ ไม่ตื่นเต้นเวลาเห็น Library ใหม่ ๆ ออก เห็นเทคโนโลยีใหม่ ๆ ออก รู้สึกเบื่อเวลาคนแชร์ Framework ใหม่ ๆ ออกมา แบบ จะออกหอกอะไรมากันนักหนา ตามไม่ทันโว้ย (แต่ก็ขอบคุณที่ออกมาให้ใช้กันนะครับ)

จนผ่านไปหลายปี ตอนนี้ปีสามได้ลงเรียน Computer Vision ตั้งแต่ลงเรียนนี่ฟีลลิ่งเหมือนตอนม.สี่เลย ว้าวไปหมด ว้าว มันจับตัวอักษรจากวัตถุอื่น ๆ ได้ ว้าว มันทำนี่ได้ ว้าว มันทำนั้นได้ ยิ่งอ่านพวกเปเปอร์ที่มันจับกับ machine learning ยิ่งทำให้รู้สึกว่าโลกที่เห็นมันกว้างขึ้นไปอีก เป็นการเปิดแดนสนธยา (หมายเลขที่สอง) รู้สึกสนุกกับทุกอย่างที่เป็น computer vision และ machine learning ซึ่งมันแก้ปัญหางานที่ดูเจ๋งมากขึ้นได้เยอะ เห็นเอกสารอะไรก็อยากอ่าน เมื่อคืนนั่งอ่าน stackoverflow เกี่ยวกับ computer vision ก่อนนอนยังสนุกเลย

สุดท้ายคือ แค่บ่นแหละครับ ข้าม ๆ ไปเหอะ ถามว่าเลิกเขียนเว็บไหม ก็ไม่ครับ คนต้องทำมาหากิน แต่ก็มาเจออะไรใหม่ ๆ ที่ทำให้รู้สึกตื่นเต้นเหมือนเด็กเดินเข้าสวนสนุกวันแรกได้อีกครั้งก็สนุกดีนะครับ

ป.ล. ถึงเพื่อนมิตรสหายในชั้นปีและรุ่นน้อง (คณะ IT ลาดกระบัง) ปีหน้าลงเรียน Computer vision ดูสิครับ แดนสนธยาตั้งแต่เนื้อหายันข้อสอบ ข้อสอบนี่เห็นแล้วอึ้งทุกรอบ (แต่สนุกนะ)